جای بخیه بعد از ماموپلاستی (کوچک کردن یا فرمدهی سینه) یکی از نگرانیهای رایج بیماران است، چرا که این جراحی شامل ایجاد برشهایی برای دسترسی به بافتهای داخلی سینه و انجام اصلاحات لازم میشود. جای بخیهها بسته به تکنیک جراحی و نوع برشهای مورد استفاده، ممکن است متفاوت باشد. با این حال، جراحان با استفاده از تکنیکهای پیشرفته تلاش میکنند تا جای بخیهها را به حداقل برسانند و آنها را در نواحی کمتر دیدهشده پنهان کنند. در ادامه به جنبههای مختلف جای بخیه بعد از ماموپلاستی میپردازیم.
بخیه ماموپلاستی به چه صورت زده میشود؟
بخیههای جراحی ماموپلاستی به دقت و با استفاده از تکنیکهای خاص زده میشوند تا هم ناحیه جراحی به خوبی بسته شود و هم جای زخم به حداقل برسد. نوع و نحوه بخیه زدن به روش جراحی و نوع برشها بستگی دارد. در ادامه به نحوه زدن بخیهها در ماموپلاستی میپردازیم:
نوع بخیهها
بخیه های داخلی (جذبشونده): این نوع بخیهها در لایههای داخلی پوست و بافتهای عمقی سینه زده میشوند و به خودی خود جذب میشوند، بنابراین نیازی به کشیدن این بخیهها نیست. این بخیهها برای تقویت ساختار داخلی سینه و بهبود شکلدهی استفاده میشوند.
بخیههای خارجی (غیرقابل جذب): در برخی موارد، بخیههای خارجی استفاده میشوند که باید پس از بهبود زخمها توسط بهترین جراح ماموپلاستی در تهران کشیده شوند. این بخیهها بیشتر برای بستن برشهای سطحی پوست استفاده میشوند و معمولاً در مکانهای قابل مشاهده قرار دارند.
تکنیک بخیه زدن
بخیههای لایهای: در این تکنیک، بخیهها به صورت لایهلایه زده میشوند تا از هر لایه پوست و بافت پشتیبانی کند. ابتدا بخیههای عمقی در لایههای داخلی بافت زده میشود و سپس بخیههای سطحی برای بستن پوست اعمال میشوند. این روش به کاهش فشار روی پوست کمک میکند و از تشکیل اسکارهای برجسته جلوگیری میکند.
بخیههای زیرپوستی (Subcuticular Sutures): این بخیهها به صورت زیرپوستی زده میشوند، به طوری که هیچ قسمتی از بخیه روی سطح پوست دیده نمیشود. این روش به بهبود ظاهر جای بخیه و کاهش احتمال ایجاد اسکار کمک میکند.
بخیه مداوم یا منقطع: بخیهها ممکن است به صورت مداوم (یک نخ بخیه طولانی برای بستن کل برش) یا منقطع (بخیههای جداگانه در فواصل مشخص) زده شوند. انتخاب نوع بخیه به تکنیک جراح و نوع برش بستگی دارد.
موقعیت و نوع برشها
نوع برشها تأثیر زیادی در نحوه زدن بخیهها دارد. برشها به شکلی طراحی میشوند که جای زخمها تا حد امکان کمتر دیده شود:
برش دایرهای دور هاله نوک سینه: بخیهها دور هاله نوک سینه زده میشوند که به دلیل تفاوت رنگ پوست در این ناحیه، کمتر دیده میشوند.
برش عمودی از نوک سینه به سمت پایین (Lollipop): این نوع برش، بخیه عمودی نیاز دارد که از نوک سینه به سمت پایین سینه زده میشود.
برش T معکوس یا لنگری: بخیهها به شکل T معکوس در ناحیه چین زیر سینه زده میشوند. این نوع برش در جراحیهای پیچیدهتر استفاده میشود و نیاز به بخیههای بیشتری دارد.
رعایت اصول زیباییشناسی در بخیه زدن
جراحان پلاستیک تلاش میکنند تا بخیهها را به گونهای بزنند که جای زخم به حداقل برسد و ظاهر سینه پس از بهبودی طبیعیتر به نظر برسد. این شامل استفاده از تکنیکهای خاص بخیه زدن و قرار دادن بخیهها در نواحی کمتر دیدهشده مانند زیر چین سینه یا در اطراف هاله نوک سینه است.
دوره بهبودی و مراقبتهای پس از بخیه
بعد از زدن بخیهها، مراقبتهای خاصی برای بهبود زخم و کاهش احتمال تشکیل اسکار برجسته توصیه میشود. این مراقبتها شامل استفاده از کرمهای ترمیمی، چسبهای سیلیکونی و محافظت از بخیهها در برابر نور خورشید است.
علت برجستگی و اسکار جای بخیه در ماموپلاستی
برجستگی و ایجاد اسکار در جای بخیههای ماموپلاستی (جراحی کوچک کردن سینه) میتواند به دلایل مختلفی رخ دهد. این نوع اسکارها ممکن است برجسته، قرمز یا حتی دردناک باشند و به مدت طولانی باقی بمانند. در ادامه به علل رایج ایجاد برجستگی و اسکار در جای بخیه ماموپلاستی میپردازیم:
واکنش طبیعی بدن به زخم
فرآیند ترمیم زخم: بعد از هر جراحی، بدن به طور طبیعی زخم را با تولید کلاژن ترمیم میکند. اما در برخی موارد، این تولید کلاژن بیش از حد طبیعی صورت میگیرد و باعث ایجاد بافت اسکار ضخیم و برجسته میشود. این نوع اسکارها به عنوان اسکارهای هایپرتروفیک شناخته میشوند.
تشکیل کلوئید
کلوئید (Keloid): برخی افراد مستعد تشکیل کلوئید هستند. کلوئید نوعی زخم برجسته است که فراتر از مرزهای بخیه رشد میکند و اغلب ظاهری برآمده و براق دارد. کلوئیدها معمولاً در افرادی با پوست تیرهتر و سابقه خانوادگی کلوئید بیشتر دیده میشوند.
عفونت یا التهاب
عفونت زخم: عفونت یا التهاب در محل بخیه میتواند باعث تحریک پوست و تولید بیش از حد کلاژن شود، که در نتیجه اسکار برجسته یا ضخیم ایجاد میشود. مراقبت ناکافی از زخم یا عدم رعایت بهداشت میتواند به عفونت منجر شود.
کشیدگی پوست: اگر پوست اطراف بخیهها در معرض کشش بیش از حد قرار گیرد (به دلیل حرکت یا فشار زیاد)، ممکن است باعث تحریک محل بخیه و ایجاد اسکار ضخیمتر شود.
فاکتورهای ژنتیکی
وراثت و نوع پوست: ژنتیک و نوع پوست افراد نقش مهمی در نحوه بهبود زخم و احتمال ایجاد اسکار برجسته دارد. برخی افراد به دلیل وراثت یا نوع پوستشان مستعد ایجاد اسکارهای برجسته یا کلوئید هستند.
سن بیمار: افراد جوانتر به دلیل تولید بیشتر کلاژن در پوست، ممکن است بیشتر از افراد مسن دچار اسکارهای برجسته شوند.
محل و نوع برش جراحی
محل برش: برخی نواحی بدن مانند سینه، به دلیل حرکت بیشتر و حساسیت بالاتر، ممکن است بیشتر مستعد تشکیل اسکارهای برجسته باشند. برشهایی که نزدیک به مفاصل یا در مناطق پرتحرک بدن ایجاد میشوند، بیشتر در معرض فشار و کشیدگی هستند.
اندازه و عمق برش: برشهای عمیقتر یا طولانیتر ممکن است نیاز به بخیههای بیشتری داشته باشند، که میتواند ریسک ایجاد اسکار برجسته را افزایش دهد.
مراقبتهای نامناسب پس از جراحی
عدم استفاده از کرمها و چسبهای ترمیمی: عدم استفاده از محصولات ترمیمی مناسب مانند کرمهای مخصوص کاهش اسکار یا چسبهای سیلیکونی میتواند باعث کند شدن فرآیند بهبود و ایجاد اسکارهای برجسته شود.
قرارگیری در معرض نور خورشید: اشعه UV میتواند باعث تیره شدن جای بخیه و افزایش احتمال تشکیل اسکارهای برجسته شود. به همین دلیل، محافظت از جای بخیه در برابر نور خورشید بسیار مهم است.
کشیدن زودهنگام یا نادرست بخیهها
برداشتن زودهنگام بخیهها: اگر بخیهها زودتر از موعد کشیده شوند یا بخیهها به درستی بسته نشوند، زخم به خوبی بسته نخواهد شد و ممکن است باعث ایجاد اسکار ضخیم شود.
کشیدن نادرست بخیهها: در صورتی که بخیهها به درستی کشیده نشوند، یا به طور تصادفی باز شوند، احتمال ایجاد اسکار و زخمهای برجسته افزایش مییابد.
برطرف کردن جای بخیه با لیزر
راهکارهایی برای محو کردن جای بخیه در جراحی ماموپلاستی
محو کردن جای بخیه بعد از ماموپلاستی (کوچک کردن یا فرمدهی سینه) یک فرآیند زمانبر است، اما با رعایت مراقبتهای مناسب و استفاده از روشهای درمانی مختلف، میتوان تا حد زیادی جای زخم را کاهش داد و بهبودی را تسریع کرد. در ادامه راهکارهای مؤثر برای محو کردن جای بخیه ماموپلاستی را توضیح میدهم:
استفاده از کرمهای ترمیمی و ضد اسکار
کرمهای سیلیکونی: ژلها یا کرمهای حاوی سیلیکون به عنوان یکی از بهترین روشهای کاهش اسکار شناخته میشوند. این محصولات باعث نرم شدن و کاهش ضخامت اسکار میشوند.
کرمهای حاوی ویتامین E و C: ویتامینهای E و C به بهبود روند ترمیم زخم و بازسازی پوست کمک میکنند. استفاده منظم از کرمهای حاوی این ویتامینها میتواند به کمرنگ شدن جای بخیه کمک کند.
کرمهای کورتیکواستروئیدی: در صورتی که جای بخیهها برجسته یا ضخیم شده باشد، پزشک ممکن است کرمهای کورتیکواستروئیدی را تجویز کند که باعث کاهش التهاب و جلوگیری از تشکیل اسکارهای برجسته میشود.
استفاده از چسبهای سیلیکونی
چسبهای سیلیکونی مخصوص اسکار: این چسبها به صورت ورقهای روی جای بخیه قرار میگیرند و از طریق ایجاد فشار ملایم و جلوگیری از خشکی زخم، به بهبود اسکار کمک میکنند. استفاده منظم از این چسبها میتواند باعث نازک و کمرنگ شدن جای بخیهها شود.
ماساژ دادن جای بخیه
ماساژ ملایم: ماساژ دادن آرام محل بخیه با استفاده از روغنهای مرطوبکننده یا ژلهای مخصوص میتواند به بهبود جریان خون در ناحیه زخم کمک کرده و از تشکیل بافت اسکار بیش از حد جلوگیری کند. ماساژ باید با حرکات دایرهای و با فشار ملایم انجام شود.
محافظت از جای بخیه در برابر نور خورشید
پوشاندن جای بخیه: در ماههای ابتدایی پس از جراحی، تا حد امکان از قرار دادن جای بخیه در معرض نور مستقیم خورشید خودداری کنید. پوشاندن ناحیه جراحی با لباسهای مناسب میتواند کمککننده باشد.
درمانهای حرفهای
لیزر درمانی: لیزر به عنوان یک روش مؤثر برای کاهش جای بخیهها استفاده میشود. لیزر با تحریک تولید کلاژن و کاهش رنگدانههای موجود در اسکار، به بهبود ظاهر جای زخم کمک میکند. این روش معمولاً در مواردی که اسکار برجسته یا تیره باشد، توسط پزشک تجویز میشود.
میکرونیدلینگ: این روش با ایجاد سوراخهای بسیار ریز در پوست باعث تحریک تولید کلاژن و الاستین شده و به مرور زمان باعث کاهش جای بخیه میشود. میکرونیدلینگ نیز یکی از روشهای مؤثر برای بهبود بافت و ظاهر اسکار است.
تزریق کورتیکواستروئید: در صورتی که اسکارها بسیار برجسته یا سفت باشند، پزشک ممکن است تزریق کورتیکواستروئید را پیشنهاد کند. این تزریقها به کاهش التهاب و کوچک شدن اسکار کمک میکنند.
استفاده از مکملها و تغذیه مناسب
مکملهای حاوی زینک و ویتامین C: زینک و ویتامین C نقش مهمی در فرآیند ترمیم زخم و تولید کلاژن دارند. استفاده از مکملهای حاوی این مواد مغذی میتواند به بهبود سریعتر زخم و کاهش اسکار کمک کند.
رژیم غذایی غنی از پروتئین و آنتیاکسیدانها: مصرف مواد غذایی حاوی پروتئین و آنتیاکسیدانها به بهبود و بازسازی پوست کمک میکند.
استفاده از داروهای طبیعی
روغن نارگیل و روغن زیتون: ماساژ دادن جای بخیه با روغن نارگیل یا روغن زیتون میتواند به نرم کردن پوست و کاهش ظاهر اسکار کمک کند. این روغنها دارای خواص ضد التهابی و مرطوبکننده هستند.
ژل آلوئهورا: آلوئهورا به دلیل خواص ترمیمی و ضد التهابی خود میتواند به بهبود زخمها و کاهش اسکار کمک کند. استفاده منظم از ژل آلوئهورا روی جای بخیه مفید است.
نتیجه گیری
محو کردن جای بخیه ماموپلاستی نه تنها به مراقبتهای دقیق پس از جراحی وابسته است، بلکه با استفاده از تکنیکهای پیشرفته و محصولات مناسب میتوان ظاهر زخمها را به طرز چشمگیری بهبود بخشید. با رعایت نکات کلیدی، از جمله محافظت در برابر نور خورشید، استفاده از کرمهای ترمیمی و در نظر گرفتن روشهای حرفهای مانند لیزر، میتوان به بازگشت اعتماد به نفس و ظاهر زیبای سینهها دست یافت. به خاطر داشته باشید که هر زخم نشانهای از تغییر است، و با مراقبت صحیح، این تغییر میتواند به یک بهبود زیبایی و مثبت تبدیل شود.
0 دیدگاه